Ο βυζαντινός Ατσίχωλος έχει ιστορικά τοποθετηθεί στην παρόχθια περιοχή του Λουσίου ποταμού, δίπλα στα ερείπια της Αρχαίας Γόρτυνος. Η πρώτη μαρτυρία για το όνομα του χωριού προέρχεται από την κτητορική επιγραφή του Ασκητηρίου των Ταξιαρχών, του αρχαιοτέρου της περιοχής, του 15ου αιώνα, γι’ αυτό και αυτό αποτελεί ιστορική παρακαταθήκη του χωριού. Το εξωκκλήσι των Ταξιαρχών, βρίσκεται περίπου στο μέσον της διαδρομής από το χωριό προς το γεφύρι του Λουσίου, στον δρόμο προς Καρύταινα. Είναι κτίσμα του 1850. Κτίτωρ, βάσει εντοιχισμένης επιγραφής, ο Ιερομόναχος Βαρθολομαίος Πουλόπουλος, καταγόμενος από του Βλαχόρραφτη. Κατά την παράδοση, ήταν μοναχός της Ιεράς Μονής Καλαμίου και μετά την διάλυσή της το 1834, επί Βαυαροκρατίας, κατέφυγε στην περιοχή του εξωκλησίου, ιδρύοντας εκεί μονύδριο.
Τα τελευταία χρόνια, χάριν της ευσεβείας των απανταχού Ατσιχωλιτών, έχει ανακαινιστεί και συντηρηθεί πλήρως, και με την κατάλληλη διαμόρφωση του προαυλίου χώρου . Έχει δέ αγιογραφηθεί δαπάναις του ομογενούς μας εξ Αμερικής Μιχαήλ Αθ. Μεργούπη. Ενώ, δαπάναις του ιδίου, ο εξαδελφός του Μιχαήλ Χρ. Μεργούπης ανασκεύασε και φιλοτέχνησε το τέμπλον του εξωκκλησίου. Ώστε, σήμερα, εν συνόλω, να αποτελεί αξιοθέατο και κόσμημα του Ατσιχώλου.
